Tijdens een live channeling kregen we een prachtige persoonlijke vraag die veel mensen in een zorgende rol zullen herkennen. Wat volgde is een allesoverstijgend antwoord vanuit zielsperspectief, vol liefde.
Vraag “Mijn partner met dementie woont nu in een verpleeghuis. Ik voel mij zo schuldig. Ik weet niet wat ik moet doen: hem weer in huis nemen of niet.”
“We willen je eerst laten weten dat je niet alleen bent.
Het is heel belangrijk om te ervaren dat er lichtwezens om jou heen zijn en dat er lichtwezens bij jouw partner zijn. Jullie zijn beiden nooit alleen.
En het lijkt op dit moment – wanneer we dat metaforisch zouden duiden – dat je leven in een soort stroomversnelling is gegaan waarbij jij volledig de controle kwijt bent, omdat de stroomversnelling sneller gaat dan hoe jij kan zwemmen.
En er is maar 1 manier om dat niet als een worsteling te ervaren. Wanneer je gaat worstelen in een stroomversnelling, zwem je tegen de stroom in en bots je tegen allerlei stenen op. Dat is hoe het nu voelt voor jou. Er is geen uitweg, er is geen juiste oplossing en alles is even pijnlijk. Dat is hoe het in het aardse eruitziet.
Wat wij jou zouden willen geven is dat je je voorstelt dat jij je overgeeft aan de stroomversnelling, op je rug meegaat de versnelling in, en dat je merkt wanneer je volledig in overgave de versnelling volgt je precies alle stenen ontwijkt en gedragen wordt. Dat je gedragen wordt door het water. Dat je niet hoeft te weten waar je uitkomt, want dat weet je niet. Het water bepaalt en niet jij. Maar wanneer je je overgeeft, voel je wel dat je gedragen wordt. Dat voel je niet wanneer je zelf probeert te zwemmen in iets wat te krachtig is voor jou.
Vanuit jullie zielen wisten jullie dat dit zou komen. Vanuit jullie zielen is dit een situatie die gekozen is. Het zijn ervaringen die vanuit jullie zielen ervaren willen worden, ook al is dat vanuit het aardse niet te volgen.
Het belangrijkste hierin is dat jij vanuit jouw eigen ziel verbinding blijft houden met de ziel van jouw partner, in zijn heldere momenten en in zijn minder heldere momenten. Want die zielen blijven altijd even helder en even verbonden. Daar verandert helemaal niets. En vanuit jouw hart naar het hart van jouw partner verandert ook niets. Die liefde is precies zoals die was. Wat van belang is, is dat je die liefde blijft voelen.
Dat al die tijd die nu steekt in het op proberen te lossen van een situatie die ondraaglijk is voor jou, te veranderen in een situatie waarin je je hoofd buigt en zegt:
“Ik heb hier geen controle over. Ik heb geen controle over het verloop van hoe het zich zal ontwikkelen bij mijn partner. Ik kan het niet tegenhouden. Het enige wat ik kan doen, is liefde geven.”
We weten dat wanneer wij zeggen dat schuld niet bestaat, jij dat met je hoofd weet. In het aardse is dat echter niet zo makkelijk. Toch willen we tegen je zeggen dat wanneer jij op de momenten dat je je schuldig voelt een hand op je hart legt en tegen jezelf zegt:
‘Ik ben dankbaar dat ik er kan zijn vanuit mijn essentie. Elk moment van de dag wanneer ik mij verbind met de ziel en het hart van mijn partner, stuur ik liefde. Ik vraag de lichtwezens, de begeleiders om hem te steunen en mij te steunen. Ik vraag of wij mee mogen gaan met de versnelling die op ons pad ligt, zonder te weten waar we uitkomen. Ik doe mijn best, maar ik kan het niet redden. Het is niet aan mij. Wat aan mij is, is heel veel liefde en vreugde geven aan mijn partner, om mee te gaan in wat mogelijk is voor hem.’
Heel veel liefde, aanraken, contact maken.
En verder hoef je niets te doen. Er gewoon zijn op jouw momenten dat het kan.
En daarnaast je eigen leven in overgave leven, zonder je schuldig te voelen.
En dankbaar te zijn voor wat jullie hebben en wat jullie hadden als zielen en voor de momenten dat jij de gelegenheid krijgt om nog meer in liefde te kunnen zijn voor jouw partner.
In liefde zijn, kan oneindig. Dat kan 24 uur per dag. Zet mooie muziek op wanneer je niet samen bent en stuur liefde. Dat gaat door alles heen.
Vertrouw dat wanneer jullie met de de stroom mee zijn gegaan en jullie elkaar als zielen weer tegenkomen aan het eind, jullie elkaar aankijken en zeggen: ‘Je hebt het goed gedaan. Ik hou van je.’”